DoktahD

Dr.D. · @DoktahD

19th Nov 2011 from Twitlonger

Traiectum Mosae putet

Dagelijks kom je ze tegen op het internet: de irritante betweters.
Zij manifesteren zich middels blogs, facebook, hyves en het razendsnelle twitter.
Types die in het dagelijks leven thuis letterlijk en figuurlijk niks te vertellen hebben en zich dan menen te moeten uiten op het internet.

Nu zijn er nogal wat van die nitwits aan de bak maar een absolute uitschieter in negatieve zin is de 69-jarige Alphonse Scaf uit Maastricht.
Deze gepensioneerde linksextremist heeft het voornamelijk voorzien op zijn aardsvijand, de PVV. Niet alleen op Geert Wilders en zijn fractiegenoten maar op iedereen die zich niet meteen voor 100% conformeert aan zijn laatdunkende en haatzaaiende digitale pennevruchten op het internet, bedoeld om andersdenkenden te overgieten met zijn dagelijks mestoverschot.

Begonnen als @tibaert , @grimbaert, @TibGrim en @Outre_Meuse manifesteert
deze AOWvangende twitterneuroot zich als momenteel als @sartoriusmtr , de hashtag #PVV gebruikend als verzamelvat van oeverloos gewauwel, met als sleutelwoorden 'fascist', 'plebs' en 'schorem'. Met name enkele vrouwelijke PVV-sympathisanten moeten het dagelijks ontgelden en zijne souvereine extremist schept er vervolgens behagen in om zijn tweets als screenshot op te slaan en te pas en te onpas rond te pompen. Daarbij verwijt hij menigeen laag opgeleid, dom en ongeinteresseerd te zijn en ziet zichzelf als onvolprezen drager der cultuur, onderwijs, wetenschap en wat dies meer zij. Van opbouwende kritiek is nimmer sprake; zijn politieke opponenten zet hij steevast weg als xenofobe Tokkies, zie o.a. zijn blogs op alphonse-scaf.blogspot.com

Dat de doorsnee Limburger zich niet al teveel gelegen laat liggen aan het Nederland boven de rivieren is bekend en helemaal ongelijk hebben zij, dat moet gezegd, daarin niet, zeker vanuit hun perspektief bezien. Alphonse Scaf echter koestert een afkeer tegen alles dat traditioneel Nederlands is en conformeert zich bij voorkeur aan het Waalse linkse arbeidersmillieu; de DDR van de Lage Landen, zo men wil.
Voeg daarbij zijn nauwelijks verholen sympathie voor de politieke en religieuze Islam en het plaatje is compleet. Tenminste, dat zou men denken.

Feit is dat Scaf, van moederszijde Joods zijnde, gebukt gaat onder een onverwerkt oorlogsverleden van de tweede generatie, hetgeen ondermeer blijkt uit zijn blaartrekkende fascistenfobie en het manisch trekken van niet bestaande parallellen tussen 'toen'en 'nu'. Daarbij vervalt hij opvallend genoeg in de gewoonte om de sympathie van de PVV t.o.v. de Joods-Christelijke traditie continue te bekritiseren.
En dáár zit nu de psychische kronkel in het door calvados, pijptabak en Turkse koffie aangetaste brein van Scaf: zijn afkomst verloochent hij t.o.v. van diegenen die zichzelf sterken in gebeden als "Gij zult de joden bestrijden totdat zelfs de steen waarachter een jood zich verbergt, u toeroept: 'Dienaar Gods, ziehier een jood achter mij : doodt hem ".
De logica achter deze capitulatie-achtige insteek is niet alleen ver te zoeken, sterker nog, die is er vooralsnog niet. Scaf zelf doet er namelijk, afgezien van zijn dagelijks gedroeftoeter, inhoudelijk nog altijd het zwijgen toe als hem hierover rechstreekse vragen worden gesteld. Dat elke praktizerende Islamiet desgevraagd Scafs levensovertuiging op zijn minst uitermate onnozel vindt, deert de communistische flierefluiter kennelijk niet.

Traiectum Mosae putet; Maastricht stinkt. Niet letterlijk, doch de digitale brouwsels van Alphonse Scaf doen menigeen van walging de neus dichtknijpen.
Anderzijds is het ook wel weer triest dat je elke morgen uit je raampje meent te moeten kijken of de Wildersjugend niet in paradepas door Maastricht marcheert i.p.v. gezellig met je echtgenote koffie te gaan drinken aan de Maas of een middagje te gaan ravotten met je kleinkinderen.




Reply · Report Post